Willem is geboren in 1953 en werd opgeroepen als dienstplichtig muzikant in lichtingsploeg 73-1 bij 12 Afdeling Veldartillerie en werd al snel overgeplaatst naar het Artillerie Trompetterkorps (ATK) in 't Harde. Hij bespeelde met veel gevoel de tenorsaxofoon. Zijn kapelmeester was op dat moment Piet van Uffelen. In die tijd duurde de dienstplicht 18 maanden waarvan 16 maanden bij het ATK. Hij ging met verlof in 1975 en kon zich richten op een burgerwerkkring en een gezinsleven. Hij trouwde met Trudy en zij kregen twee zonen Sander en Jeroen.

Het duurde tot 2001 dat er een oproep verscheen waarin oud-leden van het ATK werden opgeroepen om zich te formeren voor een reünieorkest vanwege het 325-jarig jubileum van het Wapen der Artillerie. Willem meldde zich direct en dat was het moment dat ik Willem voor het eerst ontmoette.

Het ROA was een feit en een succes waardoor in 2003 werd besloten er een stichting van te maken. Voor de reünie die er werd georganiseerd als ledenwerfactie voor het ROA werd een brochure gemaakt en de samensteller daarvan was Willem. Nagenoeg geheel zelfstandig heeft hij interviews gehouden met voormalige kapelmeesters . Ook zat er een stripverhaaltje in dit programmaboekje. Ik weet niet meer of Willem die zelf had gemaakt of een van zijn zoons die had laten maken.

Al gauw bleek het ROA meer dan een gewoon fanfareorkest. Het is in de afgelopen 15 jaar uitgegroeid tot een hechte vriendenclub. De nog aanwezige muzikanten van de club uit 2001 vormen circa 50% van het huidige bestand. Willem was bijna altijd aanwezig en goedgehumeurd; wel moest hij worden aangespoord om op tijd zijn plaats in het orkest in te nemen. Hij werd getroffen door de ziekte van Parkinson, die verergerde en er volgden meerdere ziekenhuisopnames. Saxofoon spelen bleef hij geconcentreerd doen; muziek is zijn grote passie.

Toen in 2007 het Blazersensemble werd opgericht was Willem direct van de partij. Toen er in 2009 een boek gemaakt moest worden over 50 jaar ATK in 2010 zat Willem in de redactiecommissie. In 2011 liet Willem zijn zoons helpen met de verlichting jaarconcert op de Generaal Spoorkazerne in Ermelo. In dat jaar struikelde hij in Oosterbeek over een boomwortel en werd zijn saxofoon zwaar beschadigd. In het vervolg geen loopacties meer, alleen nog zittend concerteren. De Taptoe Rotterdam 2011 dus niet in show maar wel in de kraam en in Ceremonieel Tenue van de veldartillerie met Frits. Willem was een doorzetter en zo gebeurde het dat hij even niet goed werd en hij naar huis moest .

De surpriseparty voor Willem in Alphen in 2012 i.p.v. 2013 60 jaar werd een groot feest door Trudy, Sander en Jeroen en het ROA. Met onze buitenlandse reizen ging hij mee waarbij een van de andere ROA-leden optrad als persoonlijke begeleider. Willem deed alsof hij dat maar gewoon vond. Wij deden dat gewoon voor hem, want Willem hoort erbij en hij is een van ons. Gestopt met actief deelnemen aan repetities en optreden met het ROA in 2015.

Laatst in april 2017 nog aanwezig bij jaarconcert in Apeldoorn. Dat dit een afscheid was kon niemand voorspellen. Bij het ROA blijven we Willem herinneren als een enthousiast lid en een doorzetter die ondanks zijn beperking bleef doorgaan. Voor Willem en voor ons blijft het "ROA forever".

Ik wens Trudy, Sander en Jeroen veel goede herinneringen aan Willem. Wij hebben die ook en zullen Willem nooit vergeten. Willem bedankt, rust in vrede.